ทางเดินสีเขียวเพื่อการขนส่งที่มีชีวิตชีวา
เมื่อทำงานร่วมกับ Maersk Mc-Kinney Møller Center for Zero Carbon Shipping (MMMZCS) McKinsey ได้จัดทำกรอบงานความยาว 104 หน้าสำหรับการประเมินทางเดินที่อาจเกิดขึ้น ตามรายงานของผู้เขียน รายงานนี้มีชื่อว่า “Feasibility Phase Blueprint” – “ให้แนวทางในการออกแบบและแสดงให้เห็นถึงความเป็นไปได้ของทางเดินสีเขียว”
มีจุดมุ่งหมายเพื่อใช้เป็นคู่มือที่พร้อมใช้งานสำหรับผู้มีส่วนได้ส่วนเสียใดๆ ที่เกี่ยวข้องกับทางเดินสีเขียวสำหรับการลดคาร์บอนในการขนส่ง และรวมถึงหน้าเพจนอกชั้นวางอีก 80 หน้าซึ่งสรุปวิธีการ การวิเคราะห์ และแม่แบบตัวอย่างในแต่ละขั้นตอนของห่วงโซ่คุณค่าและทั่ว ระบบนิเวศน์” ที่สำคัญ รายงานนี้มีขึ้นเพื่อเป็น “เอกสารที่มีชีวิตซึ่งจะได้รับการปรับปรุงเมื่อเวลาผ่านไป ในขณะที่เราได้รับความรู้และประสบการณ์ตรงมากขึ้นในการสร้างทางเดินสีเขียว”
รูปแบบการนำเสนอมาจาก playbook ของที่ปรึกษาระดับไฮเอนด์อย่างมาก ซึ่งน่าจะได้รับการว่าจ้างเพื่อประเมินทางเดินที่อาจเป็นไปได้ซึ่งกำหนดไว้ที่นี่ว่าเป็น เต็มไปด้วยรายการตรวจสอบและไดอะแกรมกราฟิก ซึ่งรวมถึงผังงาน ไทม์ไลน์ และแผนภูมิแกนต์ เพื่อเป็นแนวทางสำหรับ “ผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย” ในการประเมินการซื้อขายที่มีศักยภาพ
มีการกำหนดทางเดินสามประเภท ได้แก่ “จุดเดียว” “จุดต่อจุด” (สองพอร์ต) และ “เครือข่าย” (พอร์ตสามพอร์ตขึ้นไป) การประเมินความเป็นไปได้ของเส้นทางเกี่ยวข้องกับการคาดการณ์ตัวแปรที่กำหนดพร้อมกันจำนวนมากเกินกว่าจะระบุได้ โดยทั่วไป พื้นที่หลักๆ ที่ต้องพิจารณาคือห่วงโซ่อุปทานเชื้อเพลิงทางเลือก โครงสร้างพื้นฐานของท่าเรือและบังเกอร์ ความสามารถของเรือ และด้านอุปสงค์ในการเคลื่อนย้ายสินค้าเฉพาะบนเส้นทาง เบื้องหลังทั้งหมดนี้คือกรอบการกำกับดูแลสำหรับการสนับสนุนตัวแปรก่อนหน้าทั้งหมด
รายงานนี้เต็มไปด้วยตัวอย่างว่าส่วนย่อยของการวิเคราะห์อาจมีลักษณะอย่างไร รวมถึงกราฟิกที่ยอดเยี่ยมซึ่งแสดงการประมาณความต้องการสินค้า การก้าวไปข้างหน้า บนทางเดินเฉพาะ พร้อมกับการประมาณการว่าจะมีเชื้อเพลิงทางเลือกสำหรับเรือมากน้อยเพียงใด และ “ต้นทุนการเป็นเจ้าของทั้งหมด” โดยรอบการผลิตเชื้อเพลิงทางเลือก
พิจารณาด้านการเงินของการแยกคาร์บอนออก บนทางเดินตามทางเดิน ตรงข้ามกับข้อความแบบครอบคลุมตามบรรทัด “3 – 4 ล้านล้าน โดยรวมแล้วจำเป็นต้องลดการปล่อยคาร์บอนในการขนส่ง”
ขั้นตอนการวิเคราะห์ที่สำคัญขั้นตอนหนึ่งที่เป็นผู้บุกเบิกในวิธีการนี้คือ “กำหนดจำนวนเรือที่สร้างใหม่และเรือที่ปรับปรุงใหม่ด้วยการดัดแปลงตามเวลา” ในเส้นทางใดเส้นทางหนึ่ง จากนั้นจึง “กำหนดปริมาณข้อกำหนดด้านต้นทุนสำหรับการแปลงเรือที่มีอยู่และเรือใหม่”
แม้ว่ารายงานของ McKinsey/ MMMZCS จะได้รับการตีพิมพ์ในปลายเดือนกันยายน พ.ศ. 2565 แต่ก็มีการจัดตั้ง Green Corridors จำนวนหนึ่งขึ้นแล้ว แม้ว่าจะผ่านข้อตกลงระหว่างผู้เข้าร่วมในการซื้อขายโดยเฉพาะ มากกว่าการศึกษาอย่างละเอียดถี่ถ้วนและการประกาศอย่างเป็นทางการ เจ้าของเรือ Star Bulk Carriers และ Oldendorff Carriers ได้ตกลงกับนักขุด BHP และ Rio Tinto เพื่อพัฒนาทางเดินสำหรับการเคลื่อนย้ายแร่เหล็กระหว่างออสเตรเลียและ “เอเชียตะวันออก” ในข้อตกลงที่อำนวยความสะดวกผ่าน Getting to Zero Coalition
ในเซสชั่น Global Maritime Forum (GMF) ที่นิวยอร์กเมื่อเร็วๆ นี้ Svein Tore Holsether ประธานและประธานเจ้าหน้าที่บริหารของ Yara International ได้บรรยายถึงทางเดินระยะทางสั้นๆ ที่เปิดให้บริการในออสโลฟจอร์ดแล้ว โดยที่เรือคอนเทนเนอร์ปลอดมลพิษของ Yara Birkeland เคลื่อนย้ายกล่องที่ มิฉะนั้นจะถูกลากโดยรถบรรทุก
ทางเดินอื่น ๆ ที่อยู่ระหว่างการเจรจา ได้แก่ ความเชื่อมโยงระหว่างเมืองมอนทรีออลและเมืองแอนต์เวิร์ป เส้นทางเดินตู้คอนเทนเนอร์ระหว่างจีนกับ WC แคนาดา และเส้นทางรอบยุโรปเหนือผ่าน “แผนงานแบบนอร์ดิก” ในคำปราศรัย GMF ของเขา Holsether ของ Yara ยังอ้างถึง First Movers Coalition และความพยายามในการมองหา “ห่วงโซ่คุณค่า” เพื่อ “สร้างแรงจูงใจและโครงสร้าง…ในการคิดตั้งแต่การผลิตและการขนส่ง ไปจนถึงผู้บริโภคปลายทาง”
แหล่งข้อมูลสำหรับผู้อ่าน:
https://ukcop26.org/cop-26-clydebank-declaration-for-green-shipping-corridors/
https://www.mckinsey.com/industries/travel-logistics-and-infrastructure/our-insights/green-corridors-could-lead-the-way-to-zero-carbon-shipping-but-how-can- พวกเขากลายเป็นความจริง
https://cms.zerocarbonshipping.com/media/uploads/documents/220929_Green-Corridors_Feasibility-Blueprint_2022-09-29-081924_xxyi.pdf