MY FATHER’S DRAGON: ภาพยนตร์ที่เป็นมิตรต่อเด็กของ Cartoon Saloon ไม่บิน

ไม่เคยมีภาพยนตร์เรื่องไหนมาก่อนที่ทำให้ฉันนึกอยากจะเค้นมังกรมากขนาดนี้มาก่อน (สำหรับคุณผู้อ่านที่เป็นเด็ก “เค้น” เป็นคำกริยา หมายถึง “โจมตีหรือฆ่าคนโดยการสำลักหรือบีบคอ”) แต่ มังกรของพ่อของฉัน, ภาพยนตร์เรื่องใหม่จาก Cartoon Saloon เต็มไปด้วยความประหลาดใจ หลายเรื่องเลวร้าย

บ้านแอนิเมชั่นไอริชขึ้นสู่ความโดดเด่นของอาร์ตเฮาส์ด้วย ความลับของเคลส์ บทเพลงแห่งท้องทะเล และ คนหาเลี้ยงครอบครัว, จากนั้นจึงได้รับการยอมรับในระดับสากลด้วย Wolfwalkers. ผู้อำนวยการ นอร่า ทูมี มังกรของพ่อของฉัน, Netflix เปิดตัวการปรับตัว รูธ สไตลส์ แกนเน็ตต์ หนังสือเด็กที่มีอายุหลายชั่วอายุคน เป็นหนังสือที่เป็นมิตรกับเด็กที่สุดในสตูดิโอ เฉพาะฉันไม่แน่ใจว่าเด็ก ๆ จะสนุก มังกรของพ่อของฉัน, การก่อสร้างแบบสำรวจความคิดเห็นที่สลับกันไปมาน่าหดหู่ตามอำเภอใจและเสียงดัง ผู้ปกครองระวัง – สิ่งนี้เป็นเสียงจากผนังถึงผนัง

เอลเมอร์ไปเมืองใหญ่

ปัญหาเริ่มต้นขึ้นเมื่อผ่านไป 20 นาที ไม่มีการซ่อนหรือหางของพ่อหรือมังกร เอลเมอร์ (เจคอบ เทรมเบลย์) ทำงานกับแม่ของเขา (กอลชิฟเทห์ ฟาราฮานี) ที่ร้านขนมที่ใกล้จะล้มละลาย แม้จะพยายามอย่างเต็มที่แล้ว เอลเมอร์และแม่ยืนอยู่ในร้านค้าที่ว่างเปล่า โดยมีชื่อของพวกเขาไม่มากไปกว่าเศษขนมเก่าๆ และรถยนต์ และเตรียมทิ้งทุกอย่างที่พวกเขาเคยรู้จักเพื่อย้ายไปยังเมืองใหญ่ มันค่อนข้างเยือกเย็นโดยเฉพาะค่าโดยสารสำหรับเด็ก

ภายในเมืองแห่งฝันร้าย 2 มิติอันชั่วร้าย ที่ซึ่งเจ้าของที่ดินผู้ขมขื่น (ริต้า โมเรโน่) เป็นปัญหาน้อยที่สุดของพวกเขา เอลเมอร์และแม่ยิ่งจมดิ่งสู่ความยากจนและความทุกข์ยาก ทีมงานแอนิเมชั่นที่มีพรสวรรค์ของ Cartoon Saloon พยายามทำให้เมือง Nevergreen บีบคั้นและมืดมนที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ในทางภาพทำให้นึกถึงแอนิเมเตอร์ชาวแทสเมเนีย ของเอลเลียต โคแวน การผจญภัยสุดเครียดของบ็อกซ์เฮดและราวด์เฮด โครงการ Kafkaesque เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่แปลกประหลาดซึ่งไม่มีใครเห็นนอกจากฉัน (โคแวน ต่อมาทำงานเป็นศิลปินแนวคิดเรื่อง วูล์ฟวอล์คเกอร์ ไม่มีคำพูดว่าเขามีส่วนทำให้ มังกรของพ่อ.)

พูดง่ายๆ ก็คือ เมืองนี้ดูไม่สนุกเลย แม้ว่าจะเป็นที่น่าชื่นชมที่มีเพียงเอลเมอร์ เด็กคนอื่นๆ และแมวน้อยเท่านั้นที่มีสีสัน คิตตี้เป็นแสงสว่างเพียงหนึ่งเดียวในชีวิตของ Elmer เขาซ่อนมันไว้ในตู้ แอบดู… นม?! โอเค เด็กๆ: หนังกับทีวีมันผิด แมวไม่ทนต่อแลคโตส ทำ ไม่ ให้นมพวกเขา

อย่างไรก็ตามแมวพูดและให้เสียงโดย วอปปี้ โกลด์เบิร์ก — แน่นอน ไม่ว่ายังไงก็ตาม — และเด็กก็ถูกบังคับให้นั่งรถไปกับปลาวาฬที่น่ารำคาญ (จูดี้ เกรียร์) ไปยังเกาะที่เขาสามารถพบมังกรได้ ด้วยแรงจูงใจที่จะทำให้ PT Barnum ภูมิใจ เอลเมอร์ต้องการทำให้สัตว์ร้ายเป็นทาสและทำให้มันกลายเป็นกลอุบายเพื่อที่เขาจะสามารถมีชีวิตที่ดีขึ้นสำหรับครอบครัวของเขา แต่มังกรบอริส (เกเต็น มาทาราซโซ) ตัวเล็ก ไร้ความสามารถ และหลงทางพอๆ กับเอลเมอร์ ถูกบังคับโดยกลุ่มลิงชั่วร้ายให้พยายามยกเกาะให้อยู่เหนือระดับน้ำทะเลเพื่อไม่ให้จม (เรื่องนี้ดูเหมือนจะไม่เข้าใจว่าเกาะทำงานอย่างไร) เอลเมอร์จึงตัดสินใจช่วยมังกรให้หลุดพ้นจากการจับกุมลิงของเขาและหนีออกจากเกาะ

นักแสดงระดับ All-Star แต่จะจบลงอย่างไร?

คุณอาจสังเกตเห็นพรสวรรค์ด้านเสียงระดับ A ที่แปลกประหลาดรวมตัวกันเพื่อเล่าเรื่องเด็กที่ไร้เดียงสานี้ โกลด์เบิร์ก, เกรียร์, มาทาราซโซ่, เทรมเบลย์, โมเรโน่และ นิ้วเหล่านี้ เข้าร่วมโดย เอียน แมคเชน ในฐานะ Saiwa หัวหน้าลิงเจ้าเล่ห์ คริส โอดาวด์ เป็นลิงมือขวาของเขาขวัญและ แจ็คกี้ เอิร์ล เฮลีย์ เป็นลิงทาเมียร์ที่เป็นโรคตื่นตระหนก ด้วยเหตุผลบางอย่าง. การจัดกลุ่มผู้มีความสามารถหลักแบบสุ่มทำให้นึกถึงแนวโน้มของ Dreamworks ที่จะเติมรายชื่อด้วยคำว่า “โอ้ ตกลงไหม” สึนามิดารามากกว่านักพากย์ที่ประสบความสำเร็จและตัวเลือกนั้นน่ารำคาญเป็นพิเศษ มังกรของพ่อ. ตัวละครใหม่ทุกตัวจะกลายเป็นอีก “ใครเป็นใคร” ที่นำคุณออกจากเรื่องราวทั้งเพราะการแสดงเสียงเสียไปกับการทิ้งขยะนี้และเพราะมันเป็นงานที่น่าเบื่อที่จะต้องไปที่ IMDb เพื่อบอกแม่ของคุณต่อไปว่า “ใช่แล้ว ไดแอนน์ วีสท์ ในฐานะแม่แรด ไม่ ฉันไม่รู้ว่าเธอกำลังทำอะไรในเรื่องนี้เหมือนกัน”

จากจำนวนมาก อลัน คัมมิง ดีที่สุดแน่นอน เขาเล่นเป็นจระเข้สีน้ำเงินที่มีหนามแหลมคมซึ่งอุ้มลูกของเขาไว้ที่ขากรรไกร ซึ่งหมายความว่าเขาทำตัวเป็นวงกลมรอบๆ คนอื่นๆ ในขณะที่ปากของเขาเปิดออกและเต็มไปด้วยลูกจระเข้ประมาณ 90% ของการแสดงของเขา เขาเป็นคนที่น่ายินดี แต่คนอื่นๆ ทำงานได้ดีกว่าที่อื่น — เทรมเบลย์ ล่าสุดพาดหัวข่าวเหลือเชื่อ ลูก้า แมคเชน เสียงบาริโทนที่น่าประทับใจนั้นน่ากลัวกว่าเสือไท่หลุง กังฟูแพนด้า, และฉันแน่ใจ มาทาราซโซ่ เป็นการแสดงตนที่มีเสน่ห์กว่ามาก สิ่งแปลกหน้า. ฉันไม่รู้. ฉันไม่ดูมัน ความสามารถทางเสียงที่ล้นเหลือนี้น่าตกใจ เนื่องจากความพยายามก่อนหน้านี้ของ Cartoon Saloon หมาป่าเดิน, หลีกเลี่ยงกลไกดังกล่าวโดยใช้นักแสดงชาวไอริชโดยส่วนใหญ่ที่นอกจาก ฌอน บีนไม่ค่อยเป็นที่รู้จักนอกประเทศ

มังกรของพ่อ นอกจากนี้ยังมีมุกตลกที่ใช้ความพยายามต่ำซึ่งน่าจะสร้างความบันเทิงให้กับเด็ก ๆ ความยังไม่บรรลุนิติภาวะที่ดูน่าเกรงขามของบอริสไม่ได้เกือบจะตลกอย่างที่หนังคิด และเพลงประกอบที่ทำให้หายใจไม่ออกพอๆ กันก็พยายามขายคุณด้วยความฉงนสนเท่ห์ ระหว่างบอริสกับเอลเมอร์ มีอยู่อย่างหนึ่ง เชร็ค– ฉากต่อไปที่ Boris พูดอย่างตื่นเต้นว่าพวกเขาเป็นเพื่อนที่ดีแค่ไหนในขณะที่ Elmer ดูเหมือนเขาแค่อยากจะว่ายน้ำกลับไปที่เมือง

แบบแผนพีระมิดมังกร

เรื่องราวของ มังกรของพ่อ เขียนขึ้นในปี 1948 แต่ให้ความรู้สึกเหมือนเป็นหนังสือสำหรับเด็กที่เกิดมาจากภาวะเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่ ตรงไปตรงมาเรื่องราวเป็นขยะ วิธีเดียวที่ฉันจะเห็นว่ามันให้ความบันเทิงแก่เด็กๆ ก็คือถ้าพ่อแม่นั่งเบียดเสียดกับมันฝรั่งบด 5 เปอร์เซ็นต์ที่กำลังอ่านหนังสือด้วยแสงเทียนหลังจากเก็บถั่วมาทั้งวัน ขณะที่โดโรเธีย แลงก์วิ่งเหยาะๆ ไปที่ประตูบ้าน กล้อง Graflex Super D ของเธอ อยู่ในมือ

ที่พักจำนวนมากถูกสร้างขึ้นเพื่อให้พอดีกับหนังสือในโครงสร้างภาพยนตร์คู่หูสามองก์ที่เป็นระเบียบเรียบร้อย (ในส่วนของแม่ฉัน เธอจำโครงเรื่องของหนังสือไม่ได้ แต่ค่อนข้างแน่ใจว่าไม่มีลัทธิลิง) Saiwa กอริลลาตัวใหญ่ได้รับการแปลงโฉมใหม่ว่าไม่ใช่แค่รังแกแต่เป็นผู้ก่อการร้ายเชิงอนุรักษ์ เขาและกลุ่มลิงของเขากำลังทำ สิ่งที่ผิดคือการคล้องมังกรและบังคับให้มันบิน แต่นั่นคือสิ่งที่พวกเขาต้องทำเพื่อป้องกันไม่ให้เกาะของพวกเขาจมลงสู่ทะเล และบอริสไม่ได้เป็นเพียงเชลย แต่เป็นผู้ที่มีความฝันอันยิ่งใหญ่

มีเรื่องราวเบื้องหลังที่น่าเวียนหัวของบอริสในภาพยนตร์เรื่องนี้ เขาอ้างว่ามาจากตระกูลมังกร และตามพิธีกรรมการบรรลุนิติภาวะ เขาถูกส่งไปยัง Wild Island เพื่อช่วยไม่ให้มันจมลงสู่ทะเล หากเขาทำภารกิจเฮอร์คิวลีนนี้สำเร็จ เขาจะกลายเป็น “มังกรหลังมังกร” ฟังดูเหมือนแผนพีระมิดมังกรอะไรสักอย่าง หากคุณนั่งลงให้ Dorothea Lange อธิบายเรื่องนี้ให้เธอฟัง เธออาจใช้กล้องของเธอเล็งคุณ

บางคนอาจพบหัวใจในเรื่องราวของเด็กชายและเพื่อนมังกรของเขา แต่ไม่ใช่ฉัน เป็นหนังที่น่ารำคาญ ไม่มีความรู้สึกถึงขนาดของเกาะหรือการกระทำ และบทสนทนาก็อ่อนแอในแบบที่รู้สึกว่าได้รับการออกแบบมาอย่างชัดเจนเพื่อให้ความบันเทิงแก่เด็กๆ ในขณะที่เทศนากับผู้ใหญ่ คนเขียนบทคนเดียวกัน ฉัน LeFauveเขียน กลับด้าน, ซึ่งมีความแตกต่างเล็กน้อยสำหรับตัวละครและการสร้างโลกที่แสดงออกอย่างแท้จริง แต่ที่นี่ พรสวรรค์ของเธอทำให้ตัวละครทุกตัวเป็นเหมือนโน้ตเดียวกับ Bing Bong ช้างสีชมพู (ให้เสียงโดย ริชาร์ด ใจดี ใน กลับด้าน).

บางทีฉันอาจจะเกลียดเรื่องราวแฟนตาซีที่ชัดเจน ฉันไม่รู้สึกมีส่วนได้ส่วนเสียหรือความผูกพันทางอารมณ์กับส่วน Bing Bong ของ กลับด้าน อย่างใดอย่างหนึ่งและเรื่องราวเช่น มังกรของพ่อ ที่ตั้งอยู่ในโลกแห่งความฝันทำให้ฉันรำคาญ ฉันไม่ได้รับเชิญให้เข้าร่วมการฉายภาพยนตร์ของนักวิจารณ์แฟนซี มังกรของพ่อของฉัน, แต่ถ้าเป็นฉัน ฉันคงถูก รปภ. ลากออกไปแล้วตะโกนว่า “เรื่องนี้ไม่มีจริง! เกาะนี้ปลอม! มันเป็นอุปกรณ์ที่ใช้วางแผนเพื่อสอนเด็กชายเกี่ยวกับความกล้าหาญ!”

บทสรุป

เมื่อผ่านไป 96 นาที หนังจะรู้สึกว่ายาวเกินไป 90 นาที มีการแสดงดนตรีสลับฉากในองก์ที่สามซึ่งค่อนข้างเคลื่อนไหวได้น่าทึ่ง แต่แค่นั้นเพียงพอหรือไม่ ฉันไม่รู้. ฉากหลังดูสวยงาม ตัวละครทุกตัวมีสามเหลี่ยมสำหรับเท้า และฉันก็อดคิดไม่ได้ แมคเชน ความคิดเห็นเกี่ยวกับการปรากฏตัวใน เกมบัลลังก์ — “มันก็แค่หัวนมกับมังกร” ตอนนี้เราเหลือมังกรแค่ตัวเดียวและหัวนมดูเหมือนจะเป็นของเราเพื่อปรับแต่ง

My Father’s Dragon กำลังสตรีมบน Netflix

---

ดู My Father’s Dragon